Huub Tuin (45) begon na dienstverband zijn eigen adviesbureau:
”Bij JobRotary vond ik de sparringpartner die ik nodig had om te starten”
Sollicitaties leverden niets op. Huub Tuin overwoog zijn eigen managementadviesbureau te starten en zocht een sparringpartner. Een tip van een bekende leidde naar JobRotary en zo kwam Huub in contact met mentor Ludwig Hoeksema. Een goede match. Huub heeft een prima eerste jaar gedraaid en heeft vertrouwen in de toekomst.
Goede weg
Huub omschrijft de begeleiding door JobRotary zoals hij die heeft ervaren: “Ludwig heeft vanuit zijn eigen vak veel kennis van de arbeidsmarkt en adviseerde hoe ik me daartoe het beste kon verhouden. Hij is heel pragmatisch, ziet kansen en kan putten uit praktijksituaties. Ludwig introduceerde me bij Berenschot, waar ik een informatief en inspirerend gesprek had. Ik kreeg prettige feedback en bevestiging dat ik met mijn eigen ideeën en aanpak op de goede weg zat. Aan vier gesprekken met Ludwig had ik voldoende om verder te kunnen.”
Vrijheid
Huub timmert flink aan de weg, afwachten is er niet bij. “Netwerken en laten zien dat je onderscheidend bent. En vooral investeren in mezelf. Ik heb een intensieve scholing ‘systemisch werken’ gevolgd. Dat past bij mij en daarmee kan ik weer méér bieden aan bedrijven die ik adviseer. Je bent als ZZP-er zelf verantwoordelijk voor je scholing. In een vaste baan wordt het geregeld door je werkgever. Werken in loondienst lijkt misschien meer zorgeloos, daarentegen merk ik dat invloed hebben op je agenda en vrijheid in handelen óók prettig is. Mijn ondernemerschap is organisch ontstaan. Er zitten natuurlijk risico’s aan, het is niet allemaal halleluja, maar het bevalt me goed. Mocht er een passende baan voorbij komen, dan kan ik altijd nog solliciteren.”
Huub staat midden in de samenleving. Zo maakt hij deel uit van de Raad van Toezicht van het Christelijk College Nassau Veluwe, de middelbare school van zijn oudste kind. “Een onbezoldigde functie, waarin ik contacten kan leggen met fijne mensen. Ik heb de school wat te bieden heb en ik leer veel van deze rol. Als zelfstandige is het belangrijk om een goede balans te hebben tussen werk, de maatschappij en privé.
Aanvankelijk was het van huis uit fungeren als adviseur voor mijn kinderen best abstract. Ik stap immers niet in de auto naar het werk, maar zit thuis achter de laptop. Mijn gezin went gaandeweg aan deze constructie.”
Betrokken
Ludwig Hoeksema van JobRotary Veluwe, is van beroep organisatieadviseur met als achtergrond strategisch personeelsmanagement. Als partner van Strategic Management Centre is hij sparring partner in de top van bedrijven. Zijn ervaring en netwerk zet hij sinds 2015 graag in voor JobRotary, omdat hij onder de indruk was van de succespercentages van uitstroom naar werk. “Huub was de eerste werkzoekende die ik begeleidde. Hij was na vaste en tijdelijke banen al goed op weg. Hij had gekozen voor het ondernemerschap. Een zetje in de rug was voldoende: meekijken naar zijn ondernemersplan, sparren over het tarief dat hij kon vragen, vertrouwen geven.
Soms is dat anders en heeft een werkzoekende meer werk te doen. Bijvoorbeeld wanneer iemand lang in een uitkeringssituatie verkeert en gedomineerd is door het systeem en de vele regels. Iemand op zijn eigen verantwoordelijkheid wijzen is meestal het eerste dat je als mentor doet. Samen in vrijheid kijken naar mogelijkheden en kansen op de arbeidsmarkt werkt dan goed. Soms hebben mensen zelf lijntjes getrokken waarover ze struikelen: ik kan niet dit, ik weet niet dat… Als je 20 jaar hetzelfde werk hebt gedaan is het begrijpelijk dat je zoekt naar soortgelijk werk omdat je dat kunt. Mensen hebben natuurlijk allemaal sectoroverstijgende competenties, zoals samenwerken, leidinggeven en logisch denken. Mensen ontdekken zelf wat goed voor ze is, daar hebben we geen vaste procedures voor. We sluiten met de begeleiding aan bij het eigen plan. Huub kon ik even laten praten met een collega en hij kon met mij sparren over tarieven. Als mentoren reiken we aan wat we kunnen, of schakelen kennis en contacten in van andere leden van Rotary.”
Kompas
Ludwig werkt vaker met het model ‘determinanten van gedrag’ bij de begeleiding. “Het gaat uit van willen, kunnen, mogen en vertrouwen. Ik vraag de werkzoekende: wat zijn je drijfveren, wat zijn feitelijk je middelen (competenties, financiële speelruimte), wat heb je nodig van de omgeving (contacten, netwerk) en vertrouw je er op dat je inspanning succesvol kan zijn (zelfvertrouwen en overtuiging)? Als de werkzoekende zelf de vragen weet te beantwoorden, dan wordt de keuze helder. Op welke functie solliciteer ik, welke opleiding is zinvol en haalbaar, ga ik als zelfstandige aan de slag? De opties liggen open en mensen durven te vertrouwen op hun eigen kompas.
Soms is het helpen om een teleurstelling verwerken. Zo wilde een fitte 50-plusser graag chauffeur worden. Daaraan was een tekort, dus het leek één en één is twee. Maar de kandidaat werd afgewezen voor de opleiding. Te oud! De terugverdientijd was te kort ten opzichte van de investering in de opleiding. Hij is niet bij de pakken neer gaan zitten. Inmiddels is het hem toch gelukt om een baan in de logistiek te vinden. Ze gaan veel plezier aan hem beleven.”